آیا می دانید در سال 2003 ، ویرجین آتلانتیک به بریتیش ایرویز پیشنهاد داد تا هر هواپیمای بازنشسته کنکورد را 5 میلیون پوند خریداری و آنها را عملیاتی کند . سر ریچارد برانسون پیشنهادی را ارائه داد که توسط لرد مارشال رد شد. رد این امر حاکی از تنش های ناخوشایند بین دو شرکت هواپیمایی در آن زمان بود
سخنگوی بریتیش ایرویز در مقاله ای که ایندپندنت در سال 2003 چاپ کرد، به این موضوع اشاره داشت :
"کنکورد دوباره پرواز تجاری نخواهد کرد. ایرباس می گوید هواپیماها را پشتیبانی نمی کند زیرا نگهداری آنها بسیار گران خواهد بود و صرفاً عملی نیست. "
با این حال تصور کنید اگر این هواپیماها به ویرجین فروخته شده بود و از پشتیبانی فنی ایرباس برخوردار می بود ، این شرکت هواپیمایی می توانست یک جاذبه واقعاً بی نظیر در ناوگان خود تأمین کند.
اگر ویرجین می توانست کنکورد را در خدمت نگه دارد ، احتمالاً می توانست خدمات بین اقیانوس اطلس بین مرکز ویرجین در لندن و شهر نیویورک را حفظ کند. اگرچه سفر هوایی مافوق صوت - و رونق مالی مرتبط با آن - بسیار پر سر و صدا است.
بی شک هر مسیری که ویرجین کنکورد را به پرواز درمی آورد ، مردم را از سراسر جهان به خود جذب می کرد. این پرواز به عنوان تجربه ای فراموش نشدنی یا جاذبه گردشگری، یک ترفند در بازار حمل و نقل هوایی محسوب می شود .
شاید ویرجین در این کار موفق نشد ، ولی این پایان کار نیست . اکنون استارت آپ های مختلفی به روی هواپیماهایی کار می کنند که بتواند فاصله بین نیویورک و لندن را در سه ساعت طی کند . به طور خاص ، شرکت هواپیمایی ویرجین آتلانتیک و ژاپن ایرلاینز پروژه ای را با نام Boom Aviation دنبال می کنند. گزارش ها همچنین حاکی از آن است که بوئینگ با شرکتی به نام Aerion Supersonic همکاری می کند.
دو طرح یاد شده تا سال آینده قوام می گیرد ولی زودتر از ده سال آینده عملیاتی نخواهند شد .