اینترنت در پرواز قابل دسترس است

بدون شك توانايي دريافت اطلاعات و امواج تلويزيوني از طريق ماهواره يك اقدام بسيار شگفت انگيز به شمار مي آيد. مجموعه اي از ماهواره ها در ارتفاع 36 هزار كيلو متري زمين، همگام با حركت زمين روي خط استوا به دور زمين مي گردند. به همين دليل اين ماهواره ها از زمين به صورت ساكن ديده مي شوند و باز هم به همين دليل است كه گيرنده هاي ماهواره اي در سطح زمين ساكن مي مانند و با يك بار تنظيم شدن احتياجي به حركت و هم سو شدن با ماهواره ندارند

حال فرض كنيد مسافري داخل هواپيما نشسته است و مي خواهد در حين پرواز از فراز اقيانوس اطلس به اينترنت متصل شود و ايميل خود را باز كند. انجام اين كار به فناوري بالايي احتیاج دارد كه يكي از اجزاي مهم آن آنتن هواپيما است.

بيست سال پيش سازمان فضايي ناسا، امكان اتصال به شبكه اينترنتي را آزمايش كرد. در نتيجه اين پژوهش ها آنتن هاي مسطح ثابت يا متحركي در بالاي بدنه هواپيما نصب مي شود كه قابليت اتصال به اينترنت را فراهم مي كند.

البته طرح هاي گوناگوني ارايه شده كه به صورت مكانيكي يا الكترونيكي تنظيم مي شوند و بعضي از سامانه ها نيز از چند كانال استفاده مي كنند تا بر سرعت اطلاعات رد و بدل شد ه بيفزايند.

با توجه به خواسته ها و درخواست شركت هاي هواپيمايي، آنتن هاي لازم روي هواپيما نصب مي شوند كه در باندهاي مختلف ماهواره عمل مي كنند.

چنين به نظر مي رسد كه به زودي استفاده از اينترنت در حين پرواز به صورت يك ضرورت در آيد. از اين رو تامين كننده هاي اين تجهيزات با توجه به در خواست شركت هاي هواپيمايي و افزايش انعطاف پذيري محصولات خود همچنان در تلاشند تا تجهيزات مناسبي را ارايه دهند.

آنتن هايي كه روي هواپيما نصب مي شوند طبق استانداردهاي «طراحي و ساخت» سازه هاي هواپيمايي خواهندبود. به اين ترتيب  براساس استانداردهاي سازمان هواپيمايي كشوری ايالات متحده و آژانس ايمني اروپا اگر در حين پرواز يك پرنده به وزن يك كيلوگرم به بدنه يا آنتن هواپيما برخورد كند، نبايد اشكالي در سازه هواپيما به وجود آيد و هواپيما بايد بتواند بدون هيچ اشكال يا محدوديتي درمقصد فرود آيد. با رعايت اين استانداردها نصب آنتن هاي اتصال به اينترنت نمي تواند اشكالي در كارآيي هواپيماها به وجود آورند.