هدف بیشتر شرکتهای هواپیمایی رشد شبکه و رسیدن به مرحله سوددهی است. معمولا رشد شرکت های هواپیمایی از دو راه انجام می شود : افزایش ظرفیت به مسیرهایی که در حال حاضر انجام می شود و آغاز پرواز در مسیرهای جدید. گفتنی است که پرواز به مقصدهای جدید می تواند برای کارکنان شرکت تازگی داشته و با هیجان خاصی همراه باشد ولی رفتن به مقصدهای جدید مستلزم آماده سازی های ویژه ای خواهد بود.
معمولا با توجه به پیش بینی های سوددهی که در مسیرهای خاص صورت می گیرد مقصدهای جدید مشخص می شوند. از سوی دیگر بعضی از شرکت های هواپیمایی تنها با در نظر گرفتن جنبه های بازرگانی مقصد جدید خود را اعلام می کنند ولی پس از بررسی های بیشتر که با خطرهای احتمالی امنیتی روبه رو می شوند انصراف خود را اعلام می کنند.
در بیشتر موارد میزان مشارکت واحد حراست شرکت هواپیمایی در انجام پرواز به مقصدهای جدید به میزان خطرهای احتمالی در مقصد جدید بستگی دارد ولی در هر صورت، بررسی هر مقصد جدید با در نظر گرفتن موارد امنیتی صورت می گیرد تا در صورت مشاهده هر گونه مانع امنیتی اقدامات لازم انجام شود. در ادامه فرض می شود که یک شرکت هواپیمایی در نظر دارد به مقصد جدیدی در یک کشور فرضی پرواز برقرار کند.
پیش از هر اقدامی باید مسیری که هواپیما برای رسیدن به مقصد طی می کند بررسی کرد. پس از سقوط هواپیمای بوئینگ 777 شرکت هواپیمایی مالزی در اوکراین، توجه بیشتری به پرواز از فراز مناطق جنگی می شود. با توجه به تجهیزات نظامی بسیار پیشرفته و پیچیده که در دسترس گروه های شورشی نیز قرار می گیرد بررسی مسیرهای پروازی اهمیت بیشتری پیدا می کند. در حالی که ایکائو "ابزار احتمال منطقه خطر" یا منطقه درگیری را به تازگی ارایه کرده است که اطلاعات دقیق تری از چگونگی منطقه درگیری نظامی به دست می آورد و منتشر می سازد و هم چنین روش جاری نوتم که در حال حاضر در جریان است. شرکت های هواپیمایی مسئولیت بررسی مسیرهای تحت مناقشه نظامی و درگیری را به عهده دارند. گفتنی است که راه اندازی کامل "ابزار جدید" ایکائو مدتی طول خواهد کشید تا بتواند اطلاعات قابل اطمینانی را در اختیار کاربران قرار دهد.
فرض می شود که مجوزهای لازم برای پرواز به فرودگاه فرضی صادر شده است. اکنون باید نسبت به تعیین فرودگاه احتیاطی اقدام کرد. بعضی وقت ها به دلیل مواردی مانند مشکلات پزشکی که برای یکی از مسافران یا حتی خدمه پرواز پیش می آید، نقص فنی هواپیما که ادامه پرواز را ناممکن می سازد یا هر مشکل دیگری هواپیما باید در فرودگاه دیگری فرود آید.
احتمال دارد فرودگاهی از نظر تسهیلات فرودگاهی مناسب فرود باشد ولی تسهیلات یا تجهیزات پزشکی لازم را نداشته باشد. بنابراین پیش از رفتن به فرودگاه فرضی مورد نظر باید منطقه، شهر یا کشور از لحاظ مسائل امنیتی بررسی شود. در این صورت میزان و شدت خطرهای احتمالی نیز باید تحت نظر قرار گیرد. زد و خوردهای محلی یا مناقشات مرزی، آدم ربایی برای باج خواهی یا هر گونه اقدامات تروریستی از جمله مواردی هستند که باید به خوبی بررسی شوند. به عبارت دیگر مسیر جدید ممکن است چالش های امنیتی تازه ای را پیش روی شرکت هواپیمایی قرار دهد که تاکنون تجربه نشده است.
دریافت اطلاعات
اکنون برای ارزیابی دقیق زمینه های خطر به اطلاعات ارزشمند و دقیق احتیاج است. این اطلاعات را از کجا می توان دریافت کرد؟ در جهان امروز برخلاف گذشته به راحتی و تنها با زدن چند دکمه در صفحه کلید رایانه می توان اطلاعات لازم را به دست آورد. سایت های توریستی، سفرنامه هایی که در سایت ها گذاشته می شود و هم چنین گزارش های رسانه های محلی یا بین المللی از مناطق مختلف جغرافیایی می توانند منابع خوبی از اطلاعات باشند.
بعضی از کشورها نیز به صورت رایگان ارزیابی های حراستی و امنیتی منطقه مورد نظر را در اختیار متقاضیان قرار می دهند. شرکت های خصوصی نیز وجود دارند که بنا به درخواست متقاضی می توانند اطلاعات لازم را جمع آوری و در اختیار شخص قرار دهند.
در حالی که جهان هواپیمایی، محیط بسیار پررقابتی است ولی هنگامی که صحبت از امنیت وحراست می شود همکاری های نزدیکی بین شرکتها صورت می گیرد. به همین ترتیب شرکت های پیمانکاری که خدمات زمینی لازم را به شرکت های هواپیمایی می دهند نیز منبع اطلاعات خوبی هستند.
علاوه بر همه موارد گفته شده در بالا پیشنهاد می شود تا گفتگوی حضوری با مقامات دولتی صورت گیرد. از آنجا که مقامات و دست اندرکاران هر منطقه ای در پی رونق بخشی به وضعیت اقتصادی منطقه خود هستند ، از چنین اقداماتی استقبال می کنند و همواره در تلاشند تا تسهیلات لازم را برای برقراری پروازها ارایه دهند. ارایه اطلاعات حراستی و امنیتی از جمله این تسهیلات به شمار می آید. مقامات محلی می توانند موثق ترین منبع اطلاعات باشند زیرا با امکانات و کمبودهای منطقه آشنا هستند. علاوه بر اطلاعات لازم، ممکن است امکاناتی هم در اختیار شرکت هواپیمایی قرار دهند. صحبت کردن با کارکنان دیپلماتیک کشور متبوع شرکت هواپیمایی که در فرودگاه فرضی اقامت دارند نیز مفید است. این اشخاص می توانند زمینه ملاقات و معرفی مقامات محلی را فراهم آورند.
سفر به فرودگاه فرضی و ملاقات های حضوری برای جمع آوری اطلاعات و ارزیابی حراستی و امنیتی و مشاهده وضعیت از نزدیک خیلی سودمندتر از دریافت اطلاعات از راه دور خواهد بود.
رعایت مقررات محلی
هنگام رفت و آمد به قسمت های مختلف فرودگاه باید تابع مقررات جاری آن فرودگاه بود. هر فرودگاهی مقررات ویژه حراستی دارد که باید تابع آنها بود و بدون هماهنگی از محدودیت ها عبور نکرد. ملاقات با مقامات هواپیمایی کشوری زمینه را برای ملاقات با عوامل حراستی و امنیتی فرودگاه فراهم می کند.
بهتر است ملاقات با مقامات فرودگاه به همراه نیروی انتظامی که مسئولیت حفظ و حراست از فرودگاه را دارد صورت گیرد. نیروی انتظامی می تواند اطلاعات جامعی درباره خطرهای تروریستی، جنایت کاران و قاچاق چیانی که احتمال دارد در فرودگاه دست به اقداماتی بزنند ارایه دهد.
با جمع آوری این اطلاعات بهتر می توان ضریب خطر را به دست آورد و در صورت لزوم به دنبال تهیه اقدامات حراستی بیشتر بود.
در ضمن نیروی انتظامی می تواند اطلاعات کاملی درباره مقررات ویژه فرودگاه مورد نظر ارایه دهد. ملاقات با دست اندرکاران فرودگاه عنصر کلیدی در ارزیابی به شمار می آید. تحت شرایط عادی هر فرودگاه یک واحد حراست دارد که همه فعالیت های داخلی فرودگاه را تحت نظر می گیرد. مواردی مانند صدور کارت تردد برای کارکنان زمینی شرکت، الزامات آموزشی برای برنامه ریزی در شرایط اضطراری و انجام تحقیقات درباره پیشینه کارکنان شرکت.