انجمن بین المللی حمل و نقل هوایی (یاتا) خواستار توجه فوری برای رسیدگی به چالش های زیربنایی جهت ایمن سازی این صنعت شد.
الکساندر دونانیو در سخنرانی خود در نشست رهبری هواپیمایی سنگاپور در نمایشگاه هوایی سنگاپور اظهار داشت: "در اختیار داشتن زیرساخت های لازم برای آینده صنعت هوانوردی الزامی است، اما متاسفانه این زیرساخت ها در بسیاری از نقاط حیاتی، به تناسب پاسخ گویی به تقاضاهای روزافزون رشد و گسترش نیافته است و این روند نگران کننده ای است که سبب افزایش هزینه ها نیز می شود. یکی از این زیرساخت های لازم توجه به خصوصی سازی فرودگاه ها است. متاسفانه ما چارچوب قانونی مناسبی برای ایجاد تعادل میان منافع سرمایه گذاران برای کسب سود کافی و تشویق کننده و همچنین فرودگاه به عنوان عاملی برای رشد اقتصادی نیافته ایم. همه خوش بینی ها در مورد رشد سفارشات هواپیماهای جدید در صورت عدم توانایی مدیریت ترافیک هوایی و فرودگاهی ارزش چندانی نخواهد داشت." موضوع این اجلاس "تجدید حیات آینده هواپیمایی" بوده است.
نگرانی دیگر در این مورد به ویژه در منطقه آسیا و اقیانوس آرام، کمبود ظرفیت فرودگاه در جاکارتا، بانکوک و مانیل است. در مقابل فرودگاهی مانند اینچئون نیز وجود دارد که اخیرا ظرفیت باند و ترمینال های خود را بدون افزایش هزینه ها برای خطوط هوایی و مسافرین اضافه کرده است. همچنین فرودگاه اینچئون تخفیفات هزینه های فرودگاهی را به مدت دو سال دیگر تمدید کرده است. این فرودگاه نمونه بسیار مثبتی است که به خوبی درک عمیق از نقش هوانوردی در اتصال اقتصاد کره جنوبی به فرصت های اقتصادی در سطح جهان را نشان می دهد.
همچنین دولت سنگاپور نیز پیش بینی های بزرگی برای توسعه فرودگاه چانگی از جمله ترمینال 5 آن را در سر می پروراند. اما در این بین چالش هایی نیز وجود دارد. در ابتدا باید اطمینان حاصل شود که طرح ارائه شده برای ترمینال 5 آن قدر قوی و مطمئن باشد که استانداردهای بالای عملیاتی خطوط هوایی و راحتی مسافران را آن طور که از فرودگاهی مانند چانگی انتظار می رود برآورده سازد. همچنین می بایست مدل سرمایه ای درستی نیز برای این کار تهیه گردد تا جلوی صرف هزینه های اضافی در این پروژه گرفته شود. سود ناشی از نگاه داشتن سهم فعلی این فرودگاه در بازار هوانوردی به کل اقتصاد سنگاپور خواهد رسید. در این بین گزارش هایی نیز در مورد طرح هایی برای اخذ مالیات از مسافران و افزایش هزینه خدمات برای کمک به تامین سرمایه لازم برای ساخت ترمینال 5 فرودگاه چانگی شنیده شده است. در واقع صنعت هواپیمایی از تامین منابع مالی پیش از آغاز پروژه های زیربنایی پشتیبانی نمی کند.
تامین زیرساخت کافی و از نظر هزینه ای مناسب در منطقه آسیا و اقیانوسیه از اهمیت بالایی برخوردار است. این منطقه مرکز رشد کلی صنعت هوانوردی خواهد بود. انتظار می رود تا سال 2036،معادل 7.8 میلیارد نفر به سفر بروند (طبق برآوردها این میزان در سال 2018 برابر با 4.3 میلیارد نفر می باشد). از بین 3.5 میلیارد سفر به منطقه آسیا و اقیانوسیه یا از این مناطق به سمت خارج، 1.5 میلیارد سفر در چین انجام خواهد شد. در اوایل سال 2022 چین بزرگترین بازار حمل و نقل هوایی خواهد بود. هند نیز یکی دیگر از بازارهای نوظهور است، حتی اگر مدتی طول بکشد تا به بلوغ کافی برسد. می توان پتانسیل بازار صنعت هوانوردی هند را نیز کاملا در حال پیشرفت و توسعه در نظر گرفت.
طبق صحبت های انجام شده در جریان نمایشگاه هوایی سنگاپور پنج حوزه اساسی وجود دارد که می بایست برای آینده صنعت هوانوردی به دقت مورد توجه قرار گیرند:
ایمنی: صنعت هوانوردی در سال 2017 تجربه بسیاری خوبی را از نظر ایمنی پشت سر گذاشت. اما همواره راه هایی نیز برای پیشرفت این امر وجود دارد به ویژه آنکه قابلیت های بررسی و آنالیز داده ها نیز در صنعت رشد خواهند کرد. شرکت های هواپیمایی به دنبال آن هستند تا آینده ای بدون سوانح را برای صنعت هوانوردی متصور گردند. در این بین ایمنی می بایست بهبود یافته و توانایی های تجزیه و تحلیل داده ها نیز رشد یابند.
مرزهای باز: حمل و نقل هوایی نیاز به مرزهایی دارد که در مقابل مردم و تجارت جهانی باز باشند. بازار هوانوردی در منطقه آسه آن پیشرفت مهمی محسوب می شود. می بایست آینده صنعت هوانوردی و حمل و نقل هوایی به سمتی گرایش پیدا کند که خطوط هوایی آزادی کامل برای تامین نیازهای ارتباطی را داشته باشند و پاسخی قوی به برنامه های محافظه کارانه داده شود.
استانداردهای جهانی: مجموعه ای از قوانین، موفقیت های صنعت هواپیمایی را در همه چیز از ایمنی گرفته تا بحث فروش بلیت تضمین می کنند. می توان آینده ای را متصور شد که استانداردهای جهانی از طریق همکاری میان شرکت های هواپیمایی و دولت ها از طریق موسساتی مانند سازمان های هواپیمایی کشوری و یاتا تقویت گردند.
پایداری: تعهد شرکت های هواپیمایی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از سال 2005 تا 2050 به نصف میزان فعلی امری بلندپروازانه به نظر می رسد، اما شرایط ایده آل آن است که آینده ای بدون کربن در هوا را در نظر داشته باشیم. صنعت هوانوردی و دولت ها بر سر یک طرح مشترک جهت از میان بردن و کاهش کربن در حمل و نقل هوایی بین المللی، به عنوان یکی از چهار ستون اصلی در استراتژی مشترک برای اطمینان از مسئولیت پذیر بودن صنعت هوانوردی به توافق رسیده اند.
سودآوری: همچنین می بایست آینده صنعت هوانوردی به سمتی پیش رود که در ان سودآوری برای خطوط هوایی به یک هنجار تبدیل گردد نه اینکه امری نادر به حساب آید. 2018 نهمین سال سودآوری پس از سال 2010 محسوب می شود، همچنین چهارمین سال متوالی است که میزان بازگشت سرمایه در صنعت هوانوردی از هزینه سرمایه ای فراتر رفته است.
نشست رهبری هوایی هواپیمایی سنگاپور، با همکاری یاتا، وزارت حمل و نقل سنگاپور، سازمان هواپیمایی کشوری سنگاپور و شرکت اکسپریا ایونتس برگزار می شود.