بازنشستگی زودرس کلید واژه ای است که پس از بحران کرونا به تکرار در حمل و نقل هوایی شنیده شده است . این امر نه تنها گریبان خدمه پروازی در جهان را گرفته ، بلکه هواپیماها را نیز هدف گرفته است . بسیاری از شرکتهای هواپیمایی جهان با توجه به رکود بی سابقه در حمل و نقل هوایی مجبور شده اند تا تعدادی از هواپیماهای خود به ویژه پهن پیکرها را زودتر از موعد بازنشسته کنند .
البته این واقعیت را نباید کتمان کرد که بازنشستگی پیش از موعد ، پیش از آنکه به کرونا نسبت داده شود ، یک اقدام استراتژیک در مدیریت خطوط هوایی است . گذشت زمان و بروز فناوری های جدید در ساخت هواپیماها سبب می شود تا شرکتهای هواپیمایی بین خرید هواپیماهای جدید و سرپا نگهداشتن هواپیماهای موجود ، گزینه نخست را انتخاب کنند .
برای نمونه ایرباس 321 نئو در مقایسه با هم وزن های خود ، 15 درصد سوخت کمتر مصرف می کند ، تجهیزات راحتی کابین آن نیز متحول شده و مسافران رضایت بیشتری از آن دارند . این عوامل سبب می شود تا خطوط هوایی ، ناوگان پر هزینه خود را بازنشسته کنند و خرید هواپیما با فناوری های جدید را مقرون به صرفه ببینند .
البته ذکر این نکته ضروری است که بازنشستگی پایان کار نیست . هواپیماهایی که به این دوران می رسند ، در پارکینگ های از پیش تعیین شده نگهداری می شوند و خود را برای خدمت به شرکتهای هواپیمایی ضعیف تر در جهان آماده نگه می دارند . بازار هواپیماهای دست دوم بازار جذابی برای شرکتهای لیزینگ هوایی است .
بحران جهانی کروناویروس سبب شد تا دو هواپیمای محبوب به لیست بازنشسته ها اضافه شوند . بوئینگ 747 یا ملکه آسمان ها اولین قربانی کرونا بود که از پهنه آسمان ها خداحافظی کرد . ماه گذشته کنتاس با آخرین 747 خود وداع کرد و بریتیش ایرویز نیز ملکه را خانه نشین کرد . ایرباس 380 نیز دومین غولی بود که برخلاف میلش به داخل چراغ جادویش بازگشت .