در آغاز سال 2020 حمل و نقل هوایی رونق گرفت. یاتا پیش بینی کرد که سود خالص امسال 29.3 میلیارد دلار خواهد بود ولی اکنون تخمین می زند کل درآمد صنعت نزدیک به 872 میلیارد دلار خواهد بود.
فراموش نکنیم که بسیاری از شرکت های هواپیمایی پیش بینی های طولانی مدت دو دهه آینده و استراتژی های رشد خود را بر اساس تحلیل بوئینگ از هواپیماها و کارکنان جدید در حمل و نقل هوایی بنا کردند .
به گفته بوئینگ، ما در 20 سال آینده به 804 هزار خلبان جدید و 44 هزار هواپیمای جدید نیاز داریم. البته این پیش بینی قبل از کروناویروس بود ولی اکنون چه داریم ؟
حمل و نقل هوایی تجاری تقریباً خاموش است. مرزهای کشورها بسته شده ، بیش از 90 درصد ناوگان جهانی غیرفعال ، خطوط هوایی در حال فروپاشی و اقتصاد جهانی در رکود عمیق قرار دارند. در این وضعیت آینده خلبان ها و هواپیماها چه خواهد بود ؟
از اواسط ماه مارس بیش از 290 هزار خلبان فعال در سرتاسر جهان خانه نشین شده اند .اکنون  در اواسط ماه مه ، نشانه های مثبتی وجود دارد که نشان می دهد به زودی محدودیت های سفر کاهش می یابد و شرکتهای هواپیمایی سعی درند با حداقل نیرو به کار باز گردند .
برای مثال بالتیک ایر قصد دارد تنها با 22 هواپیما به جای 38 هواپیما عملیاتی شود . رایان ایر نیز اعلام کرده که در ماه ژوئیه با 40درصد از ظرفیت خود پرواز می کند. یعنی از 450 فروند بوئینگ 737 فقط نیمی از آن پرواز خواهند کرد.
گروه لوفت هانزا نیز اعلام كرد كه سه خط هوایی این شرکت یعنی لوفت هانزا ، یورووینگ و سوئیس با 160 فروند هواپیما خدمات خود را از سر می گیرند. قبل از بحران کرونا این سه ناوگان بیش از 600 هواپیما را اداره می كردند.
حمل و نقل هوایی کوچکتر خواهد شد و احتمالاً بیش از نیمی از خلبانان فعال یا بازنشسته خواهند شد و یا صنعت را ترک خواهند کرد و فضا برای جوان های مستعد و پر انرژی باز خواهد شد تا به بازیابی حمل و نقل هوایی کمک کنند .
بخش عمده تحلیلگران هوانوردی ادعا می کنند که شرایط فعلی در این چند دهه بدترین وضعیت را دارد. آنها امید دارند که حمل ونقل هوایی همچون دیگر بحران های گذشته مانند  جنگ خلیج فارس در سال 1991 ، بحران مالی آسیا در سال 1997 ، حملات 11 سپتامبر در سال 2001 ، سارس در سال 2003 ، بحران اقتصادی در 2008-2009 و حتی ابرهای خاکستر ایسلندی در سال 2010 از این بحران نیز به سلامت عبور کند .